Korzystanie z ekspozycji na zimno w przydomowych warunkach niesie ze sobą przede wszystkim wygodę i może przynieść szybkie rozwiązanie dla sportowców chcących przyśpieszyć procesy regeneracyjne w organizmu. Trening powoduje uszkodzenia włókien mięśniowych i nagromadzenie kwasu mlekowego, a zimna kąpiel całego ciała lub wybranych partii wpłynie w pozytywny sposób na regenerację oraz uśmierzenie dolegliwości bólowych. Skórcz, a następnie rozkurcz naczyń krwionośnych po morsowaniu może wspomóc utylizację nagromadzonego kwasu mlekowego w mięśniach.
Dodatkowym czynnikiem redukującym stany zapalne jest zmniejszenie cytokin prozapalnych takich jak np. TNF-alfa.
Ekspozycja na zimno może wpływać na proces biogenezy mitochondrialnej, czyli tworzenie nowych mitochondriów w komórkach. Proces ten jest niezbędny do utrzymania odpowiedniej ilości mitochondriów i prawidłowego przebiegu ich funkcji w komórkach. Nieprawidłowości w biogenezie mitochondrialnej mogą prowadzić do różnych chorób, w tym zaburzeń metabolicznych oraz chorób neurodegeneracyjnych.
Jednym z mechanizmów, przez które ekspozycja na zimno może wpływać na mitochondria, jest aktywacja szlaku AMPK (kinaza białkowa zależna od AMP), który jest związany z regulacją metabolizmu energetycznego. Aktywacja AMPK może prowadzić do zwiększonej syntezy mitochondriów oraz poprawy funkcji mitochondrialnych, co może pomóc w zwiększeniu produkcji energii potrzebnej do utrzymania ciepła ciała w warunkach zimna.
Ponadto, ekspozycja na zimno może również stymulować aktywność tłuszczu brunatnego, który jest rodzajem tłuszczu bogatego w mitochondria i specjalizuje się w termogenezie, czyli produkcji ciepła. Proces ten jest również związany z regulacją biogenezy mitochondrialnej w tłuszczu brunatnym.
Morsowanie indukować odpowiedzi stresowe, które wpływają na metabolizm, funkcje mitochondrialne oraz ekspresję genów związanych z biogenezą mitochondrialną.
Gęstość mitochondrialna, czyli ich ilość obecna w określonej masie lub objętości, to ważny wskaźnik zdrowia metabolicznego i kondycji fizycznej, ponieważ mitochondria są kluczowymi organellami odpowiedzialnymi za produkcję energii w komórkach.
Korzyści dla sportowców płynące z morsowania.
Stres, który towarzyszy zanurzeniu w zimnej wodzie może także wpływać na produkcję tlenku azotu, poprzez aktywację enzymów odpowiedzialnych za produkcję NO, takich jak syntaza tlenku azotu (NOS). Istnieją badania sugerujące, że narażenie na niskie temperatury może prowadzić do zwiększonej syntezy tlenku azotu, szczególnie w naczyniach krwionośnych, gdzie NO pełni rolę ważnego mediatora w regulacji napięcia ścian naczyń krwionośnych. Zwiększona produkcja NO może prowadzić do rozszerzenia naczyń krwionośnych, co pomaga w utrzymaniu odpowiedniego przepływu krwi
Niektóre badania sugerują, że ekspozycja na zimno może mieć wpływ na poziomy adiponektyny w organizmie. Adiponektyna to hormon wydzielany głównie przez tkankę tłuszczową, który odgrywa istotną rolę w regulacji metabolizmu glukozy i kwasów tłuszczowych, a także w zapobieganiu stanom zapalnym oraz insulinooporności.
Morsowanie zatem może stymulować produkcję adiponektyny. Istnieją badania sugerujące, że wystawianie organizmu do zimno, może zwiększyć ekspresję adiponektyny i wydzielanie tego hormonu przez tkankę tłuszczową. Mechanizm tego zjawiska nie jest w pełni zrozumiany, ale podejrzewa się, że może być związany z aktywacją szlaków sygnałowych indukowanych przez zimno, takich jak szlak AMPK (kinaza białkowa zależna od AMP), który może wpływać na ekspresję genów kodujących adiponektynę.
Kolejnym profitem płynącym z morsowania jest wydzielanie noradrenaliny pod wpływem stresu, który generuje kontakt z zimną wodą. Noradrenaliny to jednocześnie neuroprzekaźnik i hormon odrywający istotną role w organizmie człowieka. Wpływa między innymi na metabolizm, reguluje ciśnienie krwi, oraz wpływa na funkcjonowanie układu odpornościowego poprzez oddziaływanie na różne komórki immunologiczne.
